“Veel geld is helaas verdampt, zowel zakelijk als privé. Het zijn zeer magere tijden. Mijn werk was altijd mijn hobby, tot dit jaar. De afgelopen zes maanden voelt werk ineens als werk. De lol is er wel even af op dit moment.
Ik heb het vreemd genoeg nu drukker dan ooit. Ik voer het ene na het andere gesprek. En dat zijn geen gesprekken die je als horecaondernemer met ambities wilt voeren. In plaats van vooruit gaan we ineens achteruit. Je bent voortdurend aan het bijstellen. NRC is niet onze enige zaak. Sijf, Zalmhuis, Sugo en Van Zanten behoren eveneens tot Hell’s Kitchen Horeca Groep, en dan praat ik alleen over Rotterdam.
We moeten het samen doen en tegelijkertijd de toch al sobere noodmaatregelen afbouwen, klinkt voor een deel van het MKB als: We gaan met z’n allen een avondje naar de kroeg maar aan het einde van de avond moet jij de volledige drankrekening afrekenen. Dat statement dat ik op Facebook heb gepost, mag je gebruiken. Het voelt precies zo.
Onze branche, onze leveranciers, de reisbranche en de culturele en evenementensector betalen in Nederland de rekening van de coronacrisis terwijl anderen er juist garen bij spinnen. Dat is niet terecht. Sterker nog, ik vind het ronduit asociaal. Neem een voorbeeld aan Duitsland waar driekwart van de misgelopen omzet wordt vergoed. Deze crisis staat los van het ondernemersrisico. Hugo de Jonge stelt nu dat het wel meevalt met de faillissementen in de horeca. Nogal logisch, want geen schuldeiser die momenteel een faillissement aanvraagt. Er valt nu niets te halen. De schuldeisers wachten totdat de horeca weer draait. De belastingdienst zou in 2021 zomaar een sluipmoordenaar kunnen zijn.”
Herman Hell
Beeld: Sylvia Kuiper
