Rotterdammers met smaak mogen in SMAAKmag. opscheppen, met of zonder dat korreltje zout. Michel Krieger (42) uit Berkel en Rodenrijs, voormalig feestdj en tegenwoordig eigenaar van een succesvol juridisch adviesbureau en dito incassobureau, pakt ons in met een Italiaans diner doorspekt met humor en diepgang.
Met een kwispelende staart springt hij ons tegemoet: Bassa, de vrolijke Tibetaanse terriër. Ze zeggen weleens dat een hond op zijn baasje lijkt. Wij zien in huize Krieger duidelijke overeenkomsten. Zo vrolijk Bassa, zo vrolijk Michel. “Bij mij zit het glas altijd halfvol. Bassa is een hond die je niet ruikt. Dat durf ik na al die knoflook straks niet hardop van mezelf te zeggen. Als ik mijzelf met een hond zou moeten vergelijken komt een pitbull meer in de buurt.
Ik ben een mix van Amsterdamse branie en Haagse bluf. Ik ben bovenal een straatvechter. Ik kan heel slecht tegen onrecht. Ik denk dat ik daarom ook jurist ben geworden. De onderste steen moet van mij boven.”
Durft hij het op te nemen tegen Fatima Moreira de Melo? “Ik kan pokeren. Met een stalen gezicht kan ik jou van de wijs brengen. Of ik zó goed ben in pokeren dat ik het van haar win, dat betwijfel ik. Die poeha heeft mij in elk geval al ver gebracht, vooral in de rechtszaal, ten gunste van mijn cliënten. Poeha is ook niet het juiste woord. Ik ben niet arrogant. Je moet bij mij alleen niet het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Ik word niet kwaad als ik een bekeuring krijg voor te hard rijden. Dan had ik me maar aan de regels moeten houden. Maar probeer je mij of mijn cliënten in het ootje te nemen, vecht ik net zolang door totdat het recht zegeviert.”
“Wil je een bubbel? We hebben een biologische topwijn van Domaine de Marotte uit de Provence, net buiten Carpentras. De wijn heet terecht Summum. Domaine de Marotte wordt gerund door Nederlanders: Daan en Elvire van Dijkman. Je kunt vrienden worden van dit wijnhuis. Dan kun je de flessen online bestellen en krijg je ze vanuit Zuid-Frankrijk thuis bezorgd.” Het enthousiasme van Michel Krieger is zo groot dat we ons even afvragen of hij een influencer, een parttime sales manager of betaalde ambassadeur is van De Marotte. Niets van dat blijkt het geval. Hij is een oprechte fan. “Met mijn schoonouders hebben we daar in de buurt eens een landhuis gehuurd. Het moet een jaar of tien geleden zijn geweest, want onze oudste dochter was nog niet geboren en zij is nu 8. We hebben destijds bij De Marotte gepicknickt en een audiotour gevolgd. Dat was echt te gek.”
“Wat vind je van de Summum? Lekker toch? Ik vind dat ‘ie niet onder doet voor een champagne. Voor deze fles betaal je 10 euro, tenminste als je ‘m als vriend rechtstreeks bestelt. Voor een redelijke fles champagne betaal je al gauw het zesvoudige bij de slijter. Dat bedrag drink je er bijna nooit van af. Moët & Chandon Ice Imperial rośe uitgezonderd, die is supergoed. Met oud & nieuw hebben we een fles Moët & Chandon Ice Imperial rośe opengetrokken. Deze champagne zouden we best vaker willen drinken, maar ja, dat prijskaartje. Het wordt misschien een ander verhaal als je de Nationale Postcode Loterij hebt gewonnen…”
Het gerucht ging dat die begin 2021 in Berkel en Rodenrijs was gevallen. Het bleek vals alarm. “Of ik mee speel? Tuurlijk speel ik mee. Ik speel zelfs mee op mijn oude adres in Amsterdam. Het zal je maar gebeuren dat je al die jaren hebt meegespeeld, je verhuist en je zegt op, en de hoofdprijs valt op je oude adres. Dat is een trauma voor de rest van je leven. Ik zou nooit meer een oog dicht doen als mij dat zou overkomen. Ik zit er weleens aan te denken om een lot te kopen in het kleinste dorp van Nederland. In zo’n straat waar slechts vier huizen staan. Hoe hilarisch is dat? Valt de prijs in die straat. Hebben ze met z’n vieren de buit alvast verdeeld, moeten ze die ineens delen met nog een huishouden. Want ene Krieger uit Berkel en Rodenrijs speelt ook mee, haha.”
Michel Krieger is een spraakwaterval. Hij is ad rem. Hij staat altijd op scherp. Twaalf jaar lang was hij de huisdj van De Après Skihut op het Stadhuisplein en daarmee die van de Waterskihut in Hoek van Holland. “Ik heb in die periode meer meegemaakt dan sommigen in hun hele leven. Ik zou er een vuistdik boek over kunnen schrijven. Zal het voor nu bij één anekdote houden. Op een avond kwam er een groep mannen binnen van wie er één in een rolstoel zat. Lazarus dat ze waren, wilden ze hun gehandicapte vriend op de bar hebben. Doe dat nou niet, riep ik nog door de microfoon. Maar ze hadden hem al opgetild. Kukelt hij toch van de bar af, met beide benen bungelend in de lucht lag ‘ie daar. Je ziet ze toch weleens op tv, die uitglijders en bloopers gemaakt met een amateurcamera? Hoe heet dat programma ook alweer? Oh ja, America’s Funniest Home Videos. Hadden we dit opgenomen en ingestuurd, was deze beslist uitgezonden. Ik moest mijn polsen nat maken, anders was ik flauwgevallen van het lachen.”
MAMA’S GARNALENCOCKTAIL
Hij zat te twijfelen of hij het diner vanavond zou beginnen met de garnalencocktail van zijn moeder of met vitello tonnato. “De garnalencocktail van mijn moeder is legendarisch. De Hollandse garnalen pelt ze zelf. Maar het geheim zit ‘m in haar whiskysaus. Ik heb jaren lopen smeken om het recept. Ze weigerde het te geven. Na nog eens aandringen kreeg ik eindelijk een hint: Het Volkomen Kookboek. Ik zoeken op Marktplaats. Bleek dat kookboek alleen te koop in een partij met 60 andere versleten kookboeken. Ik heb die hele partij opgekocht want ik moest en zou dat recept hebben. En het stond erin. Er moest vermout bij, en tomatenpuree. Een dag later was het me eindelijk gelukt, ik had mijn moeder geëvenaard met de garnalencocktail. Het had wat voeten in aarde, maar de mijne smaakt nu net als die van haar. Ik heb desondanks toch gekozen voor de vitello tonnato, omdat je zowat een kilo garnalen voor vier personen nodig hebt en ik vandaag niet de tijd had deze te pellen.”
Zijn oudste dochter onderbreekt hem. “Papa, waarom zit er broccoli op?” De toon waarop hij corrigeert, doet ons hart smelten. “Lieverd, dat heet peterselie. Proef maar.”
Voor de vitello tonnato heeft de plaatselijke keurslager, die naast de visboer in het winkelcentrum, speciaal voor hem een stuk kalfsfricandeau gebraden. “Ze hadden ‘m niet in huis. Fleur was vanmorgen naar de keurslager gereden. In plaats van dat ze gelijk nee verkochten, boden ze aan de kalfsfricandeau diezelfde dag nog te braden. Ze kon ‘m om 17 uur ophalen. Ik noem dat service.” Van sluikreclame is opnieuw geen sprake. Hij heeft de kalfsfricandeau niet cadeau gekregen van Keurslager Lansingerland. “Ere wie ere toekomt, zo steek ik in elkaar.”
KOKOS
Michel Krieger en zijn verloofde Fleur (34) hebben iets met Italië, en dan met name het gebied rond het Gardameer. “Als je er in de buurt bent, ga naar Corte San Luca in Bardolino en naar taverna Del Borgo in Calmasino. Corte San Luca is het leukste restaurant in die streek, met een pianist en een fraaie binnentuin. Bij Del Borgo eet je geweldig. Dat restaurant steekt de rest naar de kroon.”
Mannen zouden niet in staat zijn twee dingen tegelijkertijd uit te voeren, als dat daadwerkelijk zo is, geldt Michel Krieger als de bekende uitzondering op die regel. Hij kookt, en hij kookt met aandacht, hij houdt precies bij wanneer de wijnglazen op tafel aan een bijvulling toe zijn en hij praat ondertussen honderduit. “Ken je die Italiaanse meedeiner Luna Mezzo Mare? C’è luna mezz’u mare. Mamma mia m’a maritare … Dat nummer draaien we steevast als we de Italiaanse grens passeren. Dan zitten we met z’n vieren keihard te zingen in de auto. Het is een Siciliaans bruiloftsnummer, een heel fout nummer, maar wij worden er zo vrolijk van. Onze dochters kennen het van a tot en met z uit het hoofd.”
Thuis draait hij nooit muziek. “Thuis ben ik de slechtste dj ever. Ik heb altijd de radio aanstaan. SLAM! of FunX. De muziektrends houd ik nog wel in de gaten, de hits ontgaan me niet. Ik draai heel af en toe nog eens, even los van het feit dat er nu niets te draaien valt. Als vriendendienst. De jaarlijkse Barbecue Contest van tweesterrenchef François Geurds blijf ik doen totdat ik een rollator nodig heb. Dat soort evenementen zijn voor mij de krenten in de pap. Wij zijn fan van François. Voor ons is hij de beste chef van Nederland. We hebben vaker in een sterrenrestaurant gegeten. Op uitnodiging aten we eens in een popiejopie-restaurant in Amsterdam. Alles smaakte er naar kokos. De maître vroeg om feedback. Ik ben te eerlijk om zaken te verbloemen. Ik gaf hem mijn oordeel: Je kunt proeven dat jullie nog niet rijp zijn voor een Michelinster. Bleken ze die allang te hebben. De kracht van FG is juist dat je bij elke hap wordt verrast met andere smaken, andere texturen. François heeft bovendien humor. Je kunt bij hem in je spijkerbroek lunchen of dineren. Je kunt er jezelf zijn.”
Fleur leerde hij kennen in De Après Skihut, zo’n 15 jaar geleden. “Ik was er stappen met mijn beste vriendin. Hij zei iets over mijn billen, op een manier zoals hij alleen dat kan. Door de microfoon. De hele zaak kon het horen. We hebben dezelfde avond onze telefoonnummers uitgewisseld.” Michel: “Ik had net met de bedrijfsleider van De Après Skihut afgesproken dat ik tot mijn 40ste vrijgezel zou blijven. Ik kon Fleur echter niet laten gaan.” Bij Beachclub Klein Ockenburgh in Kijkduin hadden ze hun eerste date. In hetzelfde Kijkduin, maar dan bij Birds, vieren ze in september hun bruiloft.” Luna Mezzo Mare als openingsdans? “Dat nummer zal vast een keer gedraaid worden, maar we openen met een ander nummer.”
Michel: “Hoe ik Fleur ten huwelijk heb gevraagd? Niet eigenlijk, sorry. Het huwelijk is voor ons de kers op de spreekwoordelijke taart. Wij houden van gezelligheid. Het is een goede reden om de bloemetjes weer eens flink buiten te zetten.” De bruiloft neemt hij serieuzer dan hij doet voorkomen. “Ik heb Fleur een sixpack beloofd op onze huwelijksdag. Ik heb daarom een personal trainer in de arm genomen. Ik heb geen problemen met mijn gewicht, ik heb nog nooit meer gewogen dan 70 kilo, maar het mag best wat strakker.”
NO CURE, NO PAY
Hij mist het draaien niet, niet echt althans. “Soms kriebelt het nog weleens. Koninginnedag, ik praat over de periode voor de troonswissel, was een jaarlijks hoogtepunt. Op het nummer Children van Robert Miles kreeg ik het hele Stadhuisplein op de knieën. Tienduizend mensen die vervolgens gelijk opsprongen en met hun armen door de lucht zwaaiden, dat was magisch. Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan terugdenk. Het is mooi geweest. Ik heb nu een ander leven, een ander ritme. De gehoorschade is aanzienlijk. Rechts heb ik een gehoorverlies van 40 procent, links 30 procent.” De switch van feestdj naar juridisch adviseur heeft hem geen windeieren gelegd. “Als ik nu nog in het entertainment had gezeten, zou de spaarpot leeg zijn. Ik heb me op tijd laten omscholen tot juridisch adviseur. Al wist ik zes, zeven jaar geleden toen ik mijn studie rechten opnieuw oppakte – na het vwo was ik er al eens begon nen maar die brak ik destijds af voor het volle nachtwerk – natuurlijk niet dat corona boven ons hoofd zou komen te hangen. Laat dit alsjeblieft niet als een triomf doorklinken. Ik voel de pijn van mijn oud-collega’s die alsmaar aan het lijntje worden gehouden door de politiek.”
Krieger Legal heet zijn ene bedrijf, een no-nonsense juridisch adviesbureau dat maatwerk levert aan ondernemers in de randstad. “Ik geloof dat ik mag zeggen dat Krieger Legal het meest complete juridisch adviesbureau is voor ondernemers. Problemen met het opstellen van een overeenkomst, bel ons. Loopt een ontslagvergoeding te hoog op, bel ons.” Zijn tweede bedrijf luistert naar incassojuristen24.nl. Die 24 staat voor 24 uur. “Op incassojuristen24.nl kan altijd een beroep worden gedaan wanneer de wederpartij zijn betalingsverplichtingen niet nakomt. ´s Avonds, ‘s nachts, in het weekend. Van de laatste aanmaning tot de dagvaarding, wij regelen het voor het MKB en de ZZP’ers. Op basis van no cure, no pay. Als ik ergens niet tegen kan, is dat mensen facturen weigeren te betalen bij geleverde producten of diensten. Als je A zegt, moet je ook B zeggen. Punt uit.”
‘Op het nummer Children van Robert Miles kreeg ik het hele Stadhuisplein op de knieën. Tienduizend mensen die vervolgens gelijk opsprongen en met hun armen door de lucht zwaaiden, dat was magisch’
Hij heeft het gelijk aan zijn zijde. Hij wint altijd. “Daarom durf ik het ook aan om op basis van no cure, no pay te werken bij incassojuristen24.nl.” Michel Krieger blijkt niet alleen een begenadigd jurist, hij is al even getalenteerd als hobbykok. Een aangename geur van truffel en parmezaan bereikt ons vanuit de keuken. Niet veel later serveert hij grote borden dampende tagliatelle met groene asperges en zongedroogde tomaatjes. “Ik kook altijd te veel. Mensen kunnen onaangekondigd bij ons aanschuiven.”
Met zijn eigengemaakte tiramisu doet hij er nog een schepje bovenop. Wow, wat is ‘ie goed. Het recept geeft hij met alle plezier prijs: 75 gram witte basterdsuiker, 4 eierdooiers, 500 gram mascarpone, 250 milliliter slagroom, 4 eetlepels Amaretto, 100 milliliter espresso, wat lange vingers en cacaopoeder.
Michel: “Weet je wat lekker is bij tiramisu? Flobelle Cream, een likeur uit Duitsland dat wordt gemaakt van zuivere room. Flobelle is een soort Baileys, maar dan veel beter.” We zijn het roerend met hem eens. Zelden was een diner zo doorspekt met humor, diepgang en eerlijkheid als bij Michel Krieger.
Beeld: Aldwin van Krimpen
