“Ze zeggen weleens dat het pand van de buurman maar één keer te koop staat. Ik heb die kans daarom niet willen laten liggen. We zijn zojuist begonnen met de sloop voor onze nieuwe zaak: Louise Petit-Déjeuner, pal naast Louise Petit Restaurant aan de Veerhaven waar voorheen een kapper was gevestigd.
Vanaf februari kun je er terecht voor een Frans ontbijt of lunch. Met verse croissants, pain perdu (wentelteefjes), crêpes, truffelomelet. Gecombineerd met goede koffie en sapjes van Alain Milliat. Het idee is een beetje voortgekomen uit onze marché. We krijgen zulke leuke feedback op onze sandwiches en taartjes to go dat we besloten hebben die door te trekken naar Louise Petit-Déjeuner.
We zitten in de ongewenste luxe dat we uitgebreid tijd hebben voor de verbouwing. Zou je anders binnen een kwartier moeten beslissen welk porselein je wilt als koffiekopje, je kunt daar nu bij wijze van spreken een hele dag over doen. Elk nadeel heeft zijn voordeel, toch? Het heeft geen zin om elke dag opnieuw verdrietig te zijn over de coronamaatregelen. Accepteren en anticiperen. Louise Petit-Déjeuner zal beschikken over de best denkbare ventilatie.
De horeca is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader had twaalf zaken waar wij afwisselend gingen eten. We gingen zo vaak uit eten dat ik als vanzelf het vak leerde. Als kind wist ik al wat de valkuilen waren. Ik heb echter nooit voor mijn vader gewerkt. Ik heb altijd mijn eigen geld willen verdienen. Op mijn dertiende begon ik als runner bij Van Zanten op de Meent, ik bracht weliswaar alleen cola en thee rond, maar met een drive die mij zoveel jaar later nog steeds typeert: gasten enthousiast maken voor mijn passie.”
Loesje Tieleman
Beeld: Sylvia Kuiper
