Er is zo’n ‘bekende’ vraag die luidt ‘wat zou je doen als je nog maar 1 dag te leven had?’ Een vraag die me altijd pittig aan het denken zet, maar voordat ik het weet me ook weer is ontglipt, omdat de trein weer door is gedenderd. Want zo worden we elke dag gevangen door meer, sneller, beter, perfecter enzovoort. Totdat op 15 maart ene corona ineens aan alle noodremmen trok. En zo stond alles plots stil… en was alles dat vanzelfsprekend was volkomen weg en onzeker.
Nagenoeg 100 festivals verdwenen uit onze agenda en van het werven van nieuwe Jantjes vlogen we ineens naar NOW, TOZO en andere Covid-noodloketten. Het perfecte beeld hoe alles zou moeten zijn, was volkomen weg. Althans… dat dacht ik in allereerste instantie en misschien ook wel in tweede instantie. Maar voordat ik er erg in had, ging ik koken, wilde ik voor andere mensen koken en zorgen, wilde ik gerechten delen en voelde ik weer een passie die ik me herinnerde van de droom waaruit Chez Jan werd geboren. Die droom was echter niet de 100.000 knakworsten per jaar of een vloot aan foodtrucks of een agenda die niet meer voller kan. Die droom ging over zorgen en de liefde voor eten. Misschien zelfs wel een eigen plek, met een mooie keuken waarin ik voor nog meer mensen koken mag. En ondanks of dankzij die corona Draak ben ik daar nu dichterbij dan ooit. Ik geloof namelijk dat je veel meer kans hebt om bij je kern uit te komen als je weer even met helemaal ‘niks’ moet beginnen. En zo heb ik door het coronavirus dan ook mijn antwoord op de vraag wat ik zou doen als ik nog 1 dag te leven had… en dat is gewoon lekker koken.
Juanita Hoepel
17 april 1979 te Dordrecht
Loopbaan: Assistente minister counsellor Canadese Ambassade, eigenaresse webshop Holland aan Huis in Barcelona, verkoopster DonnaTienda in Den Haag, medewerker tender desk bij Olympia Uitzendbureau. Sinds 2 jaar met partner Marcel den Ouden eigenaar van Chez Jan. Won in 2018 de publieksprijs voor de lekkerste hotdog van Nederland, en in 2019 de vakjuryprijs. Droomt van een restaurant waarin culinaire regels niet gelden.
Typisch Juanita: “Tijdens het koken gebruik ik niet mijn hoofd – tijdens het koken volg ik mijn handen, mijn mond, mijn neus en mijn hart.”
Beeld: Antim
