Na Bistrot du Bac en Osteria Vera hebben Magdalena Szajko en Remco van de Lagemaat in het Rotterdamse Scheepvaartkwartier de horizon verlegd naar Bar Berta, een Spaanse pijpenla met maar liefst 35 items op de kaart: van patatas bravas tot een omelet met garnalen.
Het idee was een bruisende bar, waar je vanaf 12 uur doorlopend naar binnen kunt voor een drankje en/of een hapje. Maar die spontaniteit is voorlopig niet mogelijk. Elk bezoek moet worden aangekondigd middels een reservering. “Iedereen begrijpt dat het niet ons protocol is. Laat onverlet dat het jammer is dat je nu niet even zomaar naar binnen kunt lopen voor een café cortado en dat je geen bordje pimientos de padrón kunt delen met derden.”
Magdalena Szajko (45) heeft een broertje dood aan klagen. “Ik ben opgegroeid in de Poolse havenstad Gdynia, tijdens het communisme. Ik weet wat het is om regels opgelegd te krijgen, om in de rij te moeten staan met een bonnenboekje. Het voelt niet natuurlijk om gasten op anderhalve meter te ontvangen. We hebben ermee te dealen, punt.” Met ‘we’ doelt ze uiteraard op haar partner, Remco van de Lagemaat (39).
Remco’s eerste komische associatie met de pijpenla aan de Calandstraat, nabij de Veerhaven, was die met een teckel. “Lang en lawaaierig, dat is typisch Berta.” De naam was daarmee nog voor de overdracht geboren.
Berta is de tweede teckel van Magdalena en Remco. De teckel is gegoten in een logo. Op de bierviltjes komt ‘ie terug, in de promofilm, overal. Getekend door Sebastiaan de Ruiter, die eerder met Joris Lutz de fictieve hond Fred smoel gaf.
Betekent dat honden ook welkom zijn bij Bar Berta? “We hebben zelfs een hondenmand in de zaak. Wie zijn of haar hond meeneemt, dient dat alleen wel even van tevoren te laten weten zodat we er bij de tafelindeling rekening mee kunnen houden.”
PATATAS BRAVAS
De rode tegelwand in Bar Berta is een eyecatcher. De witte stenen muren, ongepolijst, hebben volgens Magdalena een beetje dat ‘heilige’ wat je in Spanje vaak ziet. Tapas wordt er niet geserveerd in die typische schaaltjes van roodbruin geglazuurd aardewerk maar op aardewerken borden beschilderd met groente en fruit. “Onze gefrituurde aubergine serveren we, je raadt het al, op een bord met aubergine. Het is nog steeds een beetje kitscherig maar dan net iets anders dan gangbaar.”
Op de achtergrond hoor je in Bar Berta zelden een flamenco of nummers in de categorie olé. Een bijna antieke platenspeler verspreidt voornamelijk Spaanse sounds uit de jaren zestig en zeventig. “Aan Julio Iglesias ontbreekt het niet. Heb je trouwens een favoriet nummer op vinyl? Neem de plaat gerust mee. We zullen hem voor je draaien.”
Achter de lange bar wordt door Remco en zijn brigade in het volle vizier gekookt. Van patatas bravas tot ansjovis tot bloedworst met tomaat in schil gesmoord tot een omelet met garnalen tot gestoofde pens met kikkererwten. “De keuze is reuze. De patatas bravas wijkt echter wel af van de standaard ofwel zonder dat streepje tomatensalsa over de aardappelen.” De gerechten in Bar Berta zijn voornamelijk gebaseerd op de Catalaanse keuken. “We hebben -uiteraard- pan con tomate, pinchos laten we aan anderen over.”
Alle wijnen zijn van Spaanse afkomst, alsmede de ginger beer en het tomatensap gemaakt van gefermenteerde tomaten. Dat in Spanje vermout nog altijd aan populariteit wint, is terug te lezen op de drankenkaart van Bar Berta.
Voor Magdalena is het Rotterdamse Scheepvaartkwartier meer dan een los gegeven. “Mijn vader was zeeman. Als hij met zijn containerschip de Rotterdamse haven passeerde, reisden wij hem achterna en overnachtten wij als gezin in het Zeemanshuis zodat we weer even waren herenigd.” Tijdens haar vioolstudie aan Codarts woonde ze even verderop in de Calandstraat in een studentenhuis. De horeca begon ooit als bijbaan. Bij La Pizza in dezelfde wijk, ontmoette ze als serveerster haar keukenprins: Remco die er als chef de houtoven bestierde. “Voor mij vallen alle puzzelstukjes in Bar Berta op z’n plaats.”
Beeld: Sophia van den Hoek/Unfolded