“De horeca is de brandstof van de maatschappij. Mensen komen bij ons om bij te tanken. Je ziet de gevolgen van de horecasluiting zichtbaar worden. Mensen lopen met hun ziel onder hun arm, ze staan buiten verkleumd een broodje te eten, er ontstaat onrust op straat. Mensen raken de weg kwijt. Ze missen de oplaadstations.
De coronacrisis heeft mij ondertussen 1,7 miljoen euro gekost. Verspreid over 4 zaken – De Après Skihut, Get Back, Der Bierkeller en Villa on Beach – heb ik zo’n 100 werknemers in dienst. Ik had liever mijn spaargeld, waar ik keihard voor heb gewerkt, aan iets besteed wat ik zelf had mogen bepalen.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Een gedeeltelijke lockdown is als dweilen met de kraan open. In de retail staan de mensen zich te verdringen. Mensen halen tijdens het shoppen de hekken voor onze lege zaken weg om bij elkaar te kunnen zitten. En wie is de dupe? De horeca, daar waar de ventilatie optimaal is, want daartoe zijn we verplicht. Ik vind het voor mezelf nog niet eens zo erg. Ik vind het vooral erg voor de collega’s die 2021 ingaan met torenhoge schulden.
Ik ben de man er niet naar om bij de pakken neer te zitten. Ik heb in het verleden voor hetere vuren gestaan. Ik heb de Ballonnenkoning gekocht, ik ben een site begonnen in seksartikelen. Ik blijf de koning van de wansmaak. Ik verkoop nu glijmiddel en trileitjes. Ik houd het publiek zo op een andere manier nat. Feesten doen we nu met onze livestreams en online kerstborrels. Die livestreams trekken in het weekend 80.000 en doordeweeks 25.000 kijkers per avond. Cijfers liegen niet. De behoefte aan wat vertier is groot.”
Chiel Jongejan
Beeld: Sylvia Kuiper
